Ortaçağ’da kitaplar nadir bulunan eserlerdi ve çok değerliydi ve bu yüzden kitapların korunması gerekiyordu. Dolayısıyla kitaplar halkla paylaşım için tasarlanmamış kütüphanelerde kilit altında tutuldu. Bu nedenle kitapların okunması orada zincirli bulundukları sınırlı alanda gerçekleşmek zorunda kaldı. Ortaçağ’da bilgiye ayrıcalıklı bir azınlığın erişim imkanı vardı. Değerli bilim adamlarının bile kitaplarla dolaşmaları neredeyse olanaksızdı. Böylece bilgiye kimin ulaştığının denetlendiği bir ortam yaratılmıştı. Bilgi kontrol altında tutulduğunda toplumda kontrol altında tutuluyordu.
Bugünde bilginin güç olma metaforu üçüncü dünya ülkelerinde yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. İnternette Wikileaks gibi ortamlara direk erişim imkanının olmaması bilgi kaynağının kontrol edilmesi amacından kaynaklanır.
