Yazar Namık Kemal Kimdir? Nerelidir? Memleketi Neresidir?

Nâm-ı Ahmed nusha-i îcâda bismillâh’tır

Pençe-i Âl-i abâ ayniyle bir Allâh’tır Sırrullâh’tır

Âsumân-ı vahdete nûr-u imâmeyn-i Güzîn

İki şakk olmuş yed-i i’câz ile bir mâh’tır.

Namık Kemâl

Namık Kemal 21 Aralık 1840’ta Tekirdağ’da doğdu, Asıl adı Mehmed Kemal’dir. Ona Namık ismini veren Eşref Paşa’dır. Namık Kemal 2 Aralık 1888’de Sakız Adası’nda hakka yürüdü. Namık Kemal, Bektaşi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Eşref Paşa’nın Aleviyiz diye başlayan bir gazeline nazire olarak “Aleviyim” redifli şiiri mecuttur.

Bakın İrene Melikof Ne diyor Namık Kemal’in Bektaşiliği hakkında; Böylece eğitiminin bir parçası olan dinsel ve sufi temel, Namık Kemal’ in bütün yaşamı boyunca kendini hissettirmiştir. Gençlik mısralarında dile getirdiği ilk Bektaşi heyecanları, ruhunun derinliğinde atalarının dinine kendini hep bağlı yapıp çıkmıştır. Namık Kemal’ in ülküsü, Bektaşi geleneğinin öğrettiği hemcinsine sevgi, hoşgörü ve gönül yüceliği idi; ilerleme ve modermizm arzusuna rağmen, kökenine hep bağlı kaldı O.

Sırr-ı vahdettir meâl-i mezheb-ü âyînimiz

Hükm-ü tevhîd-i İlâhîdir esâs-ı dînimiz.

Hırkapûş-u bezm-i ayn-ül-cem’-i aşkız tâ ezel

Hubb-u Evlâd-ı Alî’dir ma’ni-i telkinimiz.

Mazhar-ı esrâr-ı şerh-ı sadr olan âşıklarız

Çâç çâk olsa aceb mi sîne-i gamkînimiz.

Şöyle pür-sûz-u derûndur kim du’a-yı aşk’ta

Bârigâh-ı arşa bir mişkât olur âmînimiz.

Iztırâb-ı aşk ile sîmâb-ı derd ü vahşetiz.

Feyz-i mahviyyettir ancak mâye-i temkînimiz.

Derd-i hicrân eylemez Nâmık kabûl-ü indifâ

Olsa âğûş-i Mesîhâ bister ü bâlînimiz.

Namık Kemal

Namık Kemal’in Eserleri:

Oyun: Vatan Yahut Silistire, 1873 (yeni harflerle, 1940); Zavallı Çocuk, 1873 (yeni harflerle, 1940); Akif Bey, 1874 (yeni harflerle, 1958); Celaleddin Harzemşah, 1885 (yeni harflerle, 1977); Kara Belâ, 1908. Roman: İntibah, 1876 (yeni harflerle, 1944); Cezmi, 1880 (yeni harflerle, 1963).

Çeşitli: Rüya, 1893; Namık Kemal’in Mektupları, Ö.F. Akün (yay.), 1972.

Tarihsel Yapıt: Devr-i İstila, 1871; Barika-i Zafer, 1872; Evrak-ı Perişan, 1872 (yeni harflerle, 1973); Kanije, 1874; Silistire Muhasarası, 1874 (yeni harflerle, 1946); Osmanlı Tarihi, (ö.s.), 1889 (yeni harflerle, 3 cilt, 1971-1974); Büyük İslam Tarihi, (ö.s.), 1975.

Eleştiri: Tahrib-i Harâbât, 1885; Takip, 1885; Renan Müdafaanamesi, 1908 (yeni harflerle, 1962); İrfan Paşa’ya Mektup, 1887; Mukaddeme-i Celal, 1888.